Onredelijke verdaging rechtzaak Amir en Razuli
Lesbos - De keten van onrecht waarmee Amir en Razuli de laatste jaren zijn geconfronteerd, gaat maar door: zomaar gearresteerd, vastgehouden en veroordeeld zonder enig bewijs, en nu is het hoger beroep verdaagd.
Studiereis Lesbos
Datum: 8 - 19 juni 2022
Zie met eigen ogen de situatie op Lesbos. Maak kennis met lokale groepen die zich inzetten voor vluchtelingen en leer wat u zelf kan doen om de situatie te verbeteren.
Op weg naar een wereld zonder tralies
Griekenland beheerst de ‘migratiecrisis’ op de Egeïsche eilanden door een niet aflatende stroom van mensenrechtenschendingen. CPT blijft werken aan een grenzeloze wereld.
Reisverslag Solidariteitsreis Griekenland
Verslag van de solidariteitsreis van de Raad van Kerken naar het vasteland van Griekenland
Aan welke kant staan we?
We stonden naast degenen met wie we een verschil van mening hebben, maar die dezelfde positie innemen dat er geen 'kampen' horen te zijn omdat kampen gevangenissen zijn. En we stonden ook midden tussen onze tegenstanders, degenen die geen kampen willen omdat ze een hekel hebben aan de mensen die daar in zitten.
UITGESTELD Bijeenkomst afronding FDS-project
Datum: Uitgesteld
Tijd: n.t.b.
Locatie: n.t.b.
Ter afronding van het FDS project vertelt Jannie Nijwening over het werk van CPT en haar reis naar Lesbos.
De echte misdaad is het grensbeleid
“Het was niet de zee, het was niet de wind, het was beleid en angst”. Deze tekst staat op de grafsteen van het 6-jarige zoontje van N.. Het jongetje kwam om toen de rubberboot waarop hij en zijn vader Europa wilden bereiken vlakbij Samos kapseisde. De Griekse kustwacht deed niets en wordt niet aangesproken. In plaats daarvan worden N. en Hasan als zondebok gebruikt voor de dood van de jongen en staan hen honderden jaren gevangenisstraf te wachten.
Rapport over de rechtszaak van de VIAL 15
10 jaar gevangenisstraf zonder identificatie door een getuige, of verwijzing naar het jeugdrecht en een gedeeltelijke vrijspraak. De rechtszaak van de VIAL15 die CPT recent bijwoonde op Lesbos laat een wereld van verschil zien tussen rechtszaken waarbij mensenrechtenwaarnemers wel of niet worden toegelaten.
De bende die de brand in Moria achterliet
Verkoolde boomstronken steken af tegen de blauwe lucht. Wat hier ooit stond, is volledig weggevaagd door het vuur. Verderop staan de bouwsels die het wél ternauwernood hebben gered. Hun bewoners zijn gevlucht. Dit is wat overbleef na de brand van vluchtelingenkamp Moria op Lesbos.
Mijn ouders wonen in Kamp Moria 2
Vanaf het dak is er een prachtig uitzicht over de Middellandse Zee en de kust. De honderden witte tenten die daar staan, horen niet bij een toeristencamping. Het is het nieuwste vluchtelingenkamp op Lesbos, Kamp Mavrovouni, maar in de volksmond Moria 2 genoemd. Het werd gebouwd nadat het beruchte Kamp Moria in het najaar van 2020 afbrandde.
“Daar wonen mijn ouders,” zegt Ghafor terwijl hij naar het kamp wijst. “In het deel vlak voor de toiletten.” Er staat een lange rij blauwe dixi-toiletten. “Mijn oudste zus woont bij hen. Ze delen de tent met een andere familie.” De tenten, van vier bij vier meter, zijn volgens de normen van de UNHCR bedoeld voor één familie, maar worden door ruimtegebrek gebruikt om twee families te huisvesten.
Ten slotte: Een viering zonder vluchtelingen
Afsluiting van de studiereis en de verslagen van Jannie. Wit privilege is nooit ver weg. Omdat de vluchtelingen het nieuwe kamp niet uit mogen is het rustig bij de afsluitende viering in de RK kerk van Mytilini.
Geschiedenis, ontmoetingen en volhouden
Migratie is alles behalve nieuw op Lesbos. Hoe ging en gaat de bevolking daar mee om? Wat moet Europa doen om een ‘dit nooit meer’ te voorkomen?
Partners en onderdrukking
Veel gesprekken met partnerorganisaties van CPT en verslag van een workshop over onderdrukking en de rol die we daar zelf in spelen. Hoe veranderen we de dynamiek van vooroordelen en macht?
Drie kampen
3 kampen, 3 werelden. Tijdens de studiereis werden de buitenkant en overblijfselen van Moria en Mavrovouni, Kara Tepe en Pikpa bezocht. De bedoeling van de huidige situatie is duidelijk, het mag vooral niet aantrekkelijk zijn om naar Europa te komen.
Daar zit je dan met je voorrechten
Er vaart een veerboot tussen Lesbos en Turkije. Een retourtje voor 6 euro. Hoe groot kan het verschil zijn met de migranten die een vermogen betalen voor een gammel wegwerpbootje gevolgd door een voettocht van 60km en jarenlange opsluiting. De witte mensen op Lesbos zijn geprivilegieerd, maar wat kan je daarmee? Hoe zorg je voor verandering?
Oranje rotsen en verdwenen monumenten
Enorme aantallen migranten kwamen vanaf 2015 aan op Lesbos, en met hen enorme aantallen vrijwilligers. Velen verdronken, monumenten werden opgericht, vernield, schoongemaakt en afgebroken.
Goede doelen, deel van het probleem?
Lesbos loopt over van de vrijwilligers. Zo veel mensen die zich willen inzetten voor de migranten daar. Maar is dat eigenlijk goed nieuws?
De wereld is van iedereen, maar niet op Lesbos
Door: Jannie Nijwenning
Nu ik hier ben voelt het zo vreemd: het is zo mooi hier! Vanavond even gezwommen. Samen buiten gezeten op het terras van het hotel, aan het water. Het wordt donker en aan de overkant twinkelen de lichtjes van de Turkse dorpjes. Ik zei, dat ik het zo gek vind dat het hier zo prachtig is en dat er op dit eiland zoveel mensen zijn die niet kunnen genieten van al het moois maar opgesloten zijn in een kamp, na traumatische gebeurtenissen.
Bepakt en bezakt naar Lesbos
Reisblog Han Cuperus:
Bij de gate ontmoette ik mijn medereizigers die hetzelfde vliegtuig hadden geboekt. Twee collega’s en een dochter van één van hen. Sprekend over onze verwachtingen spraken we ontspannen over het programma dat wij toegestuurd hadden gekregen. Waarbij we al wisten dat het lang niet zeker zou of de geplande ontmoetingen daadwerkelijk door zouden kunnen. gaan. “De enige zekerheid van de reis is dat alles onzeker is.”
Een kerkhof voor reddingsvesten op Lesbos
Het zogenaamde Life Jacket Graveyard op Lesbos is geen kerkhof voor mensen, maar voor spullen. Bergen reddingsvesten, reistassen, kleding en boten liggen hier als stille getuigen van de humanitaire ramp die in 2015 begon.
Onbedoeld geeft de berg de immense grootte van de Europese vluchtelingencrisis aan. Ieder reddingsvest is van iemand geweest, iedere tas is met zorg ingepakt, iedere boot is gevuld met mensen die de oversteek naar Europa móesten maken.