Afsluiting van de studiereis en de verslagen van Jannie. Wit privilege is nooit ver weg. Omdat de vluchtelingen het nieuwe kamp niet uit mogen is het rustig bij de afsluitende viering in de RK kerk van Mytilini.

Migratie is alles behalve nieuw op Lesbos. Hoe ging en gaat de bevolking daar mee om? Wat moet Europa doen om een ‘dit nooit meer’ te voorkomen?

3 kampen, 3 werelden. Tijdens de studiereis werden de buitenkant en overblijfselen van Moria en Mavrovouni, Kara Tepe en Pikpa bezocht. De bedoeling van de huidige situatie is duidelijk, het mag vooral niet aantrekkelijk zijn om naar Europa te komen.

Er vaart een veerboot tussen Lesbos en Turkije. Een retourtje voor 6 euro. Hoe groot kan het verschil zijn met de migranten die een vermogen betalen voor een gammel wegwerpbootje gevolgd door een voettocht van 60km en jarenlange opsluiting. De witte mensen op Lesbos zijn geprivilegieerd, maar wat kan je daarmee? Hoe zorg je voor verandering?

Enorme aantallen migranten kwamen vanaf 2015 aan op Lesbos, en met hen enorme aantallen vrijwilligers. Velen verdronken, monumenten werden opgericht, vernield, schoongemaakt en afgebroken.

Lesbos loopt over van de vrijwilligers. Zo veel mensen die zich willen inzetten voor de migranten daar. Maar is dat eigenlijk goed nieuws?