Bericht uit Palestina: De kracht van kunst & Menstruatie stopt niet voor oorlogen
1. De kracht van kunst
Dinsdag was CPT aanwezig bij de opening van een nieuwe permanente tentoonstelling in het historische hart van Hebron/Al Khalil. Onze vriendin Sonia begon haar artistieke reis in 2012 en in haar artistieke evolutie heeft ze een spectrum aan technieken en stijlen verkend van realisme tot abstracte kunst. De opening van deze tentoonstelling was een moment van gemeenschappelijke vreugde, een bewijs van de kracht van kunst in het creëren van ruimtes van reflectie, verbinding en troost.
2. Menstruatie stopt niet voor oorlogen
700.000 vrouwen in Gaza hebben maandelijks hun menstruatie, maar hebben geen toegang tot elementaire hygiëneproducten en schoon water.
Door Mona El Zuhairi
19 januari 2024
Het is nu ongeveer 100 dagen oorlog in Gaza. Wat betekent dat voor vrouwen achter gesloten deuren? Het betekent dat een vrouw met een normale cyclus drie menstruaties heeft gehad, van elk drie tot zeven dagen.
De Wereldgezondheidsorganisatie en UNICEF definiëren menstruele hygiëne als volgt: ‘Vrouwen en adolescente meisjes die schoon menstruatiemateriaal gebruiken om het menstruatiebloed te absorberen of op te vangen en dat zo vaak als nodig in privacy kan worden verschoond, die zo vaak als nodig zeep en water gebruiken om het lichaam te wassen, en die toegang hebben tot veilige en geschikte faciliteiten om gebruikt menstruatiemateriaal weg te gooien. Ze begrijpen de basisfeiten die verband houden met de menstruatiecyclus en waar ze op een waardige manier en zonder ongemak of angst mee om kunnen gaan.’
In Gaza, met een bevolking van ongeveer één miljoen vrouwen, waar honderdduizenden mensen ontheemd zijn en in ondraaglijke omstandigheden en overvolle onderkomens leven, waar zelfs het vinden van een toilet moeilijk is, wordt in deze behoeften niet voorzien. Ook water om het toilet door te spoelen is gerantsoeneerd. Het is 2024 en vrouwen in Gaza worden ongesteld, wat deel uitmaakt van hun normale levenscyclus, maar niets is hier normaal.
Zelfs als vrouwen in staat zijn om sanitaire producten te bemachtigen of hun eigen onhygiënische maandverband te maken, is er nog steeds geen water om te douchen. Als ze al water vinden, is het vies, wat vreselijke pijn kan veroorzaken terwijl er geen medicijnen zijn in Gaza.
Er is een overvloed aan gruwelijke verhalen, zoals we op het nieuws hebben gezien. We zijn getuige geweest van de enorme aantallen kinderen en jongeren die hun familie hebben verloren. Laten we ons eens inleven in een zestienjarig meisje dat haar moeder verloor tijdens een bombardement en dan voor het eerst ongesteld wordt. Naast het verlies en het verdriet wordt ze nu geconfronteerd met alle lichamelijke pijn en veranderingen in haar lichaam; ze weet niet wat ze moet doen of aan wie ze het kan vertellen. Naast alle trauma's die ze heeft meegemaakt, komt nu ook de angst voor haar eigen lichaam. Het is een van haar ergste nachtmerries; hoe kan ze te midden van alle vernietiging omgaan met haar eigen bloed?
De VN schat dat ongeveer 700.000 menstruerende vrouwen en meisjes in Gaza door de oorlog geen adequate toegang hebben tot elementaire hygiëneproducten, zoals maandverband, toiletpapier, stromend water of zelfs maar toiletten. Door deze omstandigheden lopen vrouwen en meisjes in Gaza het risico op infecties aan de voortplantingsorganen en urinewegen, die ook niet behandeld kunnen worden omdat de Israëlische aanvallen het gezondheidszorgsysteem hebben vernietigd.
CPT-Palestina vraagt zich af wanneer al dit lijden zal ophouden? Hoe kunnen deze vrouwen herstellen? En waar zijn alle organisaties voor vrouwenemancipatie?
Zullen de vrouwen ooit in staat zijn om de wereld te vergeven voor het negeren van hun behoefte aan waardigheid?
