“Als jullie trouw zijn aan jullie volk” - Christenen in de Nahla-vallei vrezen dat bombardementen het einde zullen betekenen van hun aanwezigheid daar

Na een rit van zeven uur arriveerden het team in het dorpje Chame Rabatke in de Nahla-vallei, dat onderdeel is van het Gouvernement Duhok. De inwoners van dit dorp zijn Assyrische christenen. Ashur, een leraar, was onze gastheer.

CPT Iraaks Koerdistan heeft dit dorp en de omliggende dorpen vaker bezocht. Al zes jaar lang worden deze dorpen gebombardeerd door de Turkse regering, waardoor de inwoners voortdurend in angst leven.

Een van de familieleden van Kak Ashur vertelt ons: “Vroeger bombardeerde de Turkse regering de bergen rondom de dorpen. Maar nu laten ze de bommen vlak bij de dorpen vallen; de mensen zijn doodsbenauwd en getraumatiseerd. Tijdens de bombardementen huilen de kinderen en zelfs de dieren zijn bang.”

Door deze voortdurende aanvallen hebben de mensen van het dorp hun huizen, velden, boomgaarden en vee moeten verlaten om naar de steden te vluchten. Hun voorouders hebben generaties lang op deze plek gewoond. Nu bedreigt hun evacuatie het voortbestaan van een religieuze minderheid die deze regio haar thuis noemt.

“We zijn niet van plan onze kinderen hier langer te laten leven en lijden.”

Een ander familielid, Kak Ninos, deelt zijn verdriet over het verlaten van het dorp. Hij vertelt CPT dat het leven in deze situatie gewoonweg niet veilig meer is. “We zijn niet van plan onze kinderen hier langer te laten leven en lijden. De grens is voor ons bereikt. Stel je eens voor dat je hier woont. Wat zou jij doen als vader?”

De staat van de weg naar het dorp is een ander veiligheidsaspect en een reden om te vluchten. De diepe kuilen en uitstekende rotsen maken het een gevaarlijke weg om langs te vluchten bij een bombardement. Zelfs op gewone dagen is het een moeilijke tocht voor de kinderen die proberen naar school te gaan.

Er was maar één school in Chame Rabatke. Maar die werd in 2014 gesloten, tijdens de IS-oorlog, en is niet meer opengegaan. De school werd hetzelfde jaar een opvangplaats voor mensen die door de oorlog ontheemd waren geraakt.

Kak Ashur, die leraar was op hun basisschool, moet nu lesgeven in een ander dorp, maar door de slechte wegen is het onmogelijk om elke dag naar huis te gaan. “Ik ben een leraar,” zegt Kak Ashur, ”maar ik kan mijn werk niet bereiken. Ik moet ergens anders lesgeven en kan niet meer in mijn eigen dorp wonen.”

De dorpelingen van Chame Rabatke zijn verontrust en boos over de zwakke reactie van de Iraakse regering op hun situatie en het stilzwijgen van de regionale regering van Koerdistan. Ze zeggen dat de regionale regering van Koerdistan de macht niet heeft om de bombardementen door Turkije en Iran te stoppen. De regering van Irak heeft alleen maar een verklaring gepubliceerd waarin de bombardementen worden veroordeeld.

Kak Zaiya, de mukhtar (dorpshoofd), toont het Iraaks-Koerdische team een stuk granaatscherf afkomstig van een recent bombardement op Chame Rabatke

“Wat mij verbaast is dat Turkije lid is van de NAVO en dat ze onschuldige mensen doden met Amerikaanse wapens. Maar de internationale gemeenschap zwijgt.”

Kak Sansi, een ander lid van Kak Ashurs familie vertelt: “De bombardementen zijn de oorzaak van de uittocht van mensen van de dorpen naar de stad. “Wat mij verbaast is dat Turkije lid is van de NAVO en dat ze onschuldige mensen doden met Amerikaanse wapens. Maar de internationale gemeenschap zwijgt.”

De dorpelingen richten zich niet alleen tot de regeringen, maar ook tot de christelijke gemeenschappen wereldwijd. Ze verwelkomen elke organisatie die wil komen om de mensen van de Nahla-vallei, waaronder ook het moslimdorp Dupre, te helpen. Zij zeggen dat ze als christelijke gemeenschap een grotere kans lopen om uiteen te vallen dan de andere gemeenschappen in deze regio.

“Als jullie trouw zijn aan jullie eigen volk, help ons dan.”

Sargon spreekt over de rol van de wereldwijde christelijke gemeenschap ten opzichte van de dorpelingen hier. “Sommige internationale kerken hebben ons $ 10.000 gegeven, maar dat bedrag was niet hoog genoeg om de wegen helemaal te repareren. We hebben een deel van de weg kunnen repareren, maar zes maand later was de weg alweer kapot.” En hij voegt toe: “Als jullie (christenen) trouw zijn aan jullie eigen volk, dan is het hoog tijd dat jullie ons komen helpen. We vragen jullie ons te beschermen en te proberen de bombardementen te laten stoppen.”